چید خزان حوصله ها را

بنشین بگشاییم کتاب گله ها را

انگاه بخوان مثنوی حوصله ها را

گفتم که به گلبرگ تحمل بنویسم

از باغ دلم چید خزان حوصله هارا

ان گل که ز لبهای تو بشکفت در آن شب

از دشت خبر کرد هنه چلچله ها را

فانوس نگاهت که دهد نور به ظلمت

تا مرز سیاهی ببرد قافله ها را

آن نیم نگاهی که بر ما نمودی

حلیست در این عمر همه مسئله ها را

نوشته شده در سه شنبه 15 آذر 1384 و 09:12 ق.ظ توسط امید

ویرایش شده در - و -